"Yorgun" beyin hücreleri zaman algınızı bozabilir. Beyindeki zaman, dünyanın en hassas saatlerinin sürekli tiktaklarını takip etmez. Bunun yerine bir anlığına uçuyor ve pratik olarak diğerlerinde hareketsiz duruyor gibi görünür. Yeni bir araştırmaya göre, bu bozuk zaman algısı kısmen beyin hücrelerinin yorulmasından kaynaklanıyor olabilir. Çalışma şunu buluyor: Beyin aynı zaman aralığına çok fazla maruz kaldığında, nöronlar veya beyin hücreleri aşırı uyarılır ve daha az ateşlenir. Bununla birlikte, zaman algımız karmaşıktır ve diğer birçok aktör de zamanın neden bazen yavaş ve diğerlerinde hızlı hareket ettiğini açıklayabilir. Beynimizin zamanı nasıl algıladığını daha yeni anlamaya başladık. Araştırmacılar, aktivitesi zaman algımızla dalgalanan nöronların ilk kanıtını ancak 2015 yılında buldu. Ancak, supramarginal girus (SMG) adı verilen küçük bir beyin bölgesinde bulunan bu nöronların beyin için doğru zamanı tutup tutmadığı veya öznel bir zaman deneyimi oluşturup oluşturmadığı net değildi. Bu yeni çalışmada araştırmacılar 18 sağlıklı gönüllü üzerinde çözmeleri için zaman illüzyonu kullandı. Katılımcıları, kan akımındaki değişiklikleri saptayarak beyin aktivitesini ölçen fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme cihazına bağladılar.
Gönüllüler daha sonra 250 milisaniye veya 750 milisaniye üst üste 30 kez siyah bir arka plan üzerinde gri bir daire gösterildiği bir "adaptasyon" döneminden geçtiler. Bundan sonra, katılımcılara belirli bir süre için “test uyarıcısı” olarak başka bir daire gösterildi. Daha sonra, belirli bir süre boyunca beyaz gürültüyü dinlemeleri istendi ve test uyarıcısının bu beyaz gürültüden uzun veya kısa olup olmadığı soruldu. (Beyaz gürültüyü referans olarak aldılar çünkü bir işitsel uyarıcı görsel adaptasyondan etkilenmez ama görsel test uyarıcısı etkilenir.) Araştırmacıların bulgularına göre, eğer bu süre boyunca test uyarıcısı adaptasyon uyarıcısına benzer uzunluktaysa, supramarjinal girustaki aktivite azalır. Diğer bir deyişle, bu bölgedeki nöronlar gri daireye ilk maruz kaldıklarından daha az ateşlenir. Japonya'daki Ulusal Bilgi ve İletişim Teknolojileri Enstitüsü Bilgi ve Sinir Ağları Merkezi;nde bilişsel sinirbilimci olan baş yazar Masamichi Hayashi, bu tekrarlamanın o zamana duyarlı olan "nöronları yorması" olduğunu söyledi. Ancak "diğer sürelere duyarlı diğer nöronlar hala aktifti." Live Science'a bir e-postada, etkinlik seviyesindeki bu fark, katılımcıların zaman algısını bozduğunu söyledi. Beynin uyarlandığı süreden daha uzun bir uyarıya maruz kalırsa, katılımcı zamanı fazla tahmin eder ve daha kısa bir uyarana maruz kalırsa, katılımcı zamanı hafife almıştır. Bu, gerçek dünyadaki zaman algımızı bozabilir. Örneğin, piyano konserindeki bir seyirci müzikal bir tempoya adapte olabilir. Hayashi " Müziği doğru tempoda çalıyor olsanız bile, dinleyiciniz daha hızlı tempolu bir müziğe maruz kaldıktan sonra müzikal temponuzu gerçekte olduğundan daha yavaş hissedebilir." diyor.
"Ancak bu noktada nöron yorgunluğunun çarpık zaman algısına neden olduğunu söyleyemeyiz
çünkü çalışmamız sadece nöron yorgunluğu ile öznel zamanın çarpıtılması arasında bir korelasyon gösterdi. Bir sonraki adımımız nedensel ilişkiyi incelemektir. Beyinde tek bir zaman algısı yaratmak için birden fazla mekanizmanın çalışıyor olması da mümkün. Örneğin, önceki bir Live Science raporuna göre, zaman algımız beklentilerimiz ile yakından ilişkili olabilir. Beyindeki kimyasallardan hatta beyin hücrelerinin birbirini harekete geçirme ve bir aktivite gerçekleştirirkenki ağ oluşturma hızından da kaynaklanıyor olabilir. Bu soruyu ele almak, gelecekteki araştırmalar için önemli bir yön olacaktır." diyor Hayashi. Kaynakça: https://www.livescience.com/neuron-fatigue-time-perception-brain.html
Comments